Psychoterapia grupowa

Celem tej grupy nie jest mówienie „przyszłym” czy „początkującym” rodzicom, że najpierw muszą się nauczyć być rodzicami, by w ogóle nimi być. Jej celem jest przekazanie rodzicom wiedzy na temat rozwoju człowieka w ujęciu mało znanym i propagowanym, czyli w ujęciu psychodynamicznym. Chcemy opowiedzieć o schemacie emocjonalnego rozwoju człowieka, o napięciach, które są nieodłącznym elementem życia każdego z nas, których to podłoże znajduje się w instynktach, czyli funkcjach cielesnych kierujących się dążeniem do zaspokojenia pragnień, i o sposobach radzenia sobie z nimi oraz efekcie końcowym tych aktywności, czyli organizacji psychicznej osoby.

W wymiarze bardziej konkretnym pragniemy przekazać rodzicom wiedzę o tym, czym w przeżyciu dziecka jest pierś matki, a potem jej osoba, czym przyjmowany pokarm i co znaczy wydalanie. Co znaczy płacz dziecka i wkładanie piąstek do buzi. Kim jest ojciec w przeżyciu malucha, kiedy w nim się pojawia, jakie pełni funkcje i jak się to dokonuje. Dlaczego mały chłopiec chce być mężem swojej mamy, a dziewczynka obiecuje tacie, że urodzi mu dzieci.
Trudno wymienić wszystkie zagadnienia, jakie chcemy dla rodziców omówić.
Dlatego zapraszamy do udziału w grupie.

Do udziału w tych grupach zapraszamy rodziców dzieci z zaburzeniami rozwoju umysłowego, psychicznego, zaburzeniami zachowania i emocji wieku dziecięcego i młodzieńczego. Chcielibyśmy oddzielnie wspierać wiedzą i doświadczeniem rodziców dzieci upośledzonych umysłowo, z całościowymi zaburzeniami rozwoju, jak autyzmu, zespołu Aspergera czy zespołu Retta, zaburzeniami zachowania i emocji oraz rodziców dzieci niepełnosprawnych fizycznie z powodu chorób neurologicznych lub innych somatycznych.
Potrafimy sobie wyobrazić, jak trudna staje się sytuacja dziecka i jego rodziny, gdy się okazuje, że wraz z nim pojawiła się w rodzinie choroba, czego żaden rodzic oczekujący narodzin dziecka zazwyczaj się nie spodziewa. W obliczu diagnozy mówiącej o rozwojowych odstępstwach od normy przychodzi zmierzyć się z trudnymi emocjami, pytaniami, dylematami, których przeżywanie jest zdecydowanie łatwiejsze w grupie z innymi rodzicami w podobnej sytuacji. Gdy doda się do tego wsparcie specjalistycznej wiedzy, realność rodziny z chorym dzieckiem może stać się mniej przerażająca.

Adolescencja jest najtrudniejszą fazą w rozwoju człowieka. Jest potężnym kryzysem tożsamości dziecięcej we wszystkich obszarach, którego pozytywnym rozwiązaniem i zakończeniem ma być autonomiczność dorosłej osoby. Dziecko przestaje być kimś, kim do tej pory było zarówno fizycznie, jak i psychicznie, i musi poradzić sobie z długim procesem stawania się na nowo. Tożsamość dziecięca kształtowała się w relacjach z rodzicami, którzy byli najważniejszymi „obiektami odniesienia”. W największym uproszczeniu można powiedzieć, że dziecięce „ja” równało się „moi rodzice”.
Adolescencja stawia młodemu człowiekowi wyzwanie „porzucenia” obiektów rodzicielskich na rzecz określenia siebie poprzez odniesienia do „obiektów zewnętrznych”, głównie rówieśniczych, co jest zadaniem wywołującym potężne napięcia wewnętrzne i środowiskowe. Rodzice muszą poradzić sobie z utratą dotychczasowej pozycji i poczuciem „tracenia swoich dzieci”.

Rozumienie procesów zachodzących w tej fazie rozwoju człowieka może bardzo pomóc zarówno adolescentom, jak i ich rodzicom.

Adolescencja jest najtrudniejszym okresem w rozwoju człowieka. Rozpoczyna się około 12. roku życia zmianami w wyglądzie i fizjologii, które zaskakują i mogą budzić trudne emocje. Następnie pojawia się ciekawość tych zmian u siebie i innych, zarówno w wymiarze fizycznym, jak i psychicznym. Coraz łatwiej i ciekawiej być z rówieśnikami, coraz trudniej z rodzicami, „przestającymi rozumieć nastolatki”. Z nowej perspektywy rodzice zaczynają być dziwni, śmieszni, mało atrakcyjni, nie mający nic ciekawego do zaoferowania. Tak samo zaczyna być przeżywana szkoła. Wszyscy wciąż czegoś chcą, o coś mają pretensje, stawiają wymagania…

Jak sobie radzić w tym czasie ze sobą i światem? Przetrwać napięcia? Rozstrzygnąć konflikty?

Poszukiwaniem odpowiedzi na te i inne pytania – wspólnymi siłami – zajmować się będzie grupa dla gimnazjalistów, do udziału w której serdecznie zapraszamy.