IPET, czyli Indywidualny Program Edukacyjno–Terapeutyczny, to dokument tworzony dla każdego ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Stanowi podstawowe narzędzie pracy z podopiecznym wymagającym szczególnego wsparcia edukacyjnego. Jest opracowywany indywidualnie, z uwzględnieniem możliwości psychofizycznych dziecka, jego potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz zaleceń zawartych w orzeczeniu.

IPET opracowywany jest przez zespół nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, a jego treść pomaga dostosować wymagania edukacyjne do realnych możliwości ucznia. Dokument jest żywy — podlega modyfikacjom, gdy pojawia się taka potrzeba.

Kto opracowuje IPET i jak wygląda proces?

Indywidualny Program Edukacyjno–Terapeutyczny powstaje dzięki pracy zespołu, w którego skład wchodzą nauczyciele i specjaliści pracujący z uczniem. Zwykle koordynatorem zostaje wychowawca klasy (lub inna osoba wyznaczona przez dyrektora). Szkoła informuje rodziców o terminie prac nad programem i umożliwia im czynny udział w spotkaniach zespołu.

W razie potrzeby w prace mogą zostać włączeni specjaliści z poradni psychologiczno–pedagogicznej lub poradni specjalistycznej (np. psychoterapeuta), a także — za zgodą rodziców — inne osoby działające na rzecz rodziny i dziecka. IPET porządkuje działania szkoły i terapii tak, by uczeń miał zapewnione spójne wsparcie.

Co powinien zawierać IPET? (co zawiera IPET)

Dokument musi opisywać zakres i sposób dostosowania odpowiednio programu wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych do indywidualnych potrzeb i możliwości ucznia. Najczęściej obejmuje:

• cele edukacyjne i terapeutyczne wynikające z orzeczenia oraz potrzeb ucznia,
• metody, formy i warunki pracy dostosowane do ucznia (w tym organizację zajęć),
• sposoby dostosowania sprawdzianów i wymagań edukacyjnych,
• kryteria oceniania i monitorowania postępów (ewaluacja IPET),
• plan i zakres działań nauczycieli oraz specjalistów,
• zakres pomocy psychologiczno–pedagogicznej,
• formy współpracy z rodzicami/opiekunami i instytucjami wspierającymi.

W przypadku uczniów z niepełnosprawnością planuje się zajęcia rewalidacyjne, a w przypadku zagrożenia niedostosowaniem społecznym — działania resocjalizacyjne oraz socjoterapeutyczne.

Jak wygląda realizacja IPET w praktyce? (ewaluacja, aneks)

Po opracowaniu dokumentu szkoła realizuje IPET w codziennej pracy z uczniem. Program nie jest stały: zespół regularnie ocenia efektywność i — w razie potrzeby — aktualizuje zapisy (tzw. ewaluacja IPET). Zmiany mogą przybrać formę aneksu do IPET, np. gdy pojawiają się nowe potrzeby, zalecenia z poradni lub istotne zmiany w funkcjonowaniu ucznia.

WOPFU a IPET — czym się różnią i jak współpracują?

WOPFU, czyli Wielospecjalistyczna Ocena Poziomu Funkcjonowania Ucznia, to opis mocnych stron, trudności, postępów oraz potrzeb ucznia sporządzany przez zespół nauczycieli i specjalistów na podstawie obserwacji z różnych obszarów funkcjonowania.

Dokumenty WOPFU i IPET są ściśle powiązane: WOPFU stanowi podstawę do opracowania indywidualnego programu edukacyjno–terapeutycznego. Najpierw zespół rozpoznaje potrzeby i możliwości (WOPFU), a następnie przekłada je na cele, metody i działania w IPET. Dzięki temu plan wsparcia jest adekwatny i możliwy do realizacji.

Rola rodziców w IPET (kto pisze IPET, kto tworzy IPET)

Rodzice nie tylko otrzymują informacje o pracach zespołu, ale też mają prawo aktywnie uczestniczyć w opracowaniu i modyfikacji dokumentu. Współpraca z rodzicami jest kluczowa dla skuteczności programu — szkoła może zaproponować działania wspierające, by elementy terapii i edukacji były kontynuowane również poza placówką.

Kiedy IPET jest niezbędny? (IPET co to jest i dla kogo)

IPET tworzy się dla uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, m.in. dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, słabosłyszących i niesłyszących, niedowidzących i niewidomych, z autyzmem (w tym zespołem Aspergera), afazją, a także uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym lub niedostosowanych społecznie. Dostosowanie programu pozwala zapewnić indywidualne, realistyczne wymagania i spójne wsparcie.

IPET — podsumowanie

Indywidualny Program Edukacyjno–Terapeutyczny porządkuje i integruje działania nauczycieli oraz specjalistów, aby uczeń mógł osiągać sukcesy na miarę swoich możliwości. Dzięki IPET szkoła nie tylko dostosowuje wymagania edukacyjne, ale też planuje odpowiednie formy pomocy (rewalidacja, resocjalizacja, socjoterapia i inne). Efektywność programu zależy od stałej współpracy zespołu, rodziców i — w razie potrzeby — instytucji zewnętrznych.

Umów się na konsultację
Gabinet znajduje się w Warszawie Śródmieściu przy ul. Żurawiej 43 lok. 103
Telefon: 602 151 359
Email: perkowska.anna@gmail.com

FAQ: IPET

IPET — co to jest? Indywidualny plan pracy edukacyjno–terapeutycznej dla ucznia z orzeczeniem, oparty na jego potrzebach i możliwościach.

Kto pisze/kto tworzy IPET? Zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem (koordynację zwykle pełni wychowawca lub osoba wskazana przez dyrektora), z udziałem rodziców.

Co zawiera IPET? Cele i działania, dostosowania wymagań, metody pracy, kryteria oceniania i monitorowania, zakres pomocy psychologiczno–pedagogicznej, współpraca z rodzicami i instytucjami.

IPET a WOPFU — różnica? WOPFU opisuje funkcjonowanie ucznia i jego potrzeby; na tej podstawie powstaje IPET jako plan działań.

Ewaluacja IPET — jak często? Regularnie w trakcie roku szkolnego; w razie nowych potrzeb zespół sporządza aneks do IPET.

IPET w przedszkolu — czy wygląda inaczej? Zakres jest podobny, ale odnosi się do programu wychowania przedszkolnego i specyfiki pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym.